ျပဳံးမိတယ္ “

ျပဳံးမိတယ္ “

လယ္ကညဳိ႕ငယ္ႏွင္႔ မယ္တုိ႔ရဲ႕ေတာရြာ၊
ေကာက္ငန္းငယ္သာ သင္းျပာျပာေ၀ ခေတာက္ကယ္ႏွင္႔၊
ေလေသာက္ရာထုံၾကဴ မစုံသူ ေဖာ္မလြမ္းေသာ္ေကာ့၊
ကန္စြန္းငယ္ေရေဖာင္ဆင္လုိ႔ ယဥ္လွတယ္ေလး။
စစ္စလီငယ္ ျပာပီေရၾကက္ ေမာက္တင္ငွက္တုိ႔၊
လက္ကြက္တခုိ ရုိးက်လွွ်ိဳက၊
လူလုိဘဲၾကင္ လြမ္းစထြင္လုိ႔၊
မရႊင္ေနကုန္ သည္တ၀ွမ္းမွာလ၊
အလြမ္းသာဆုံေတာ႔ ေဖာ္မစုံတကုိယ္မွာ၊
ေရႊမုိးညဳိပတ္ကာခ်ဳန္းပါလုိ႔ ျပဳံးမိတယ္ေလး။
“မန္က်ည္းသီး”
ထန္းေစ႔ခြက္ကယ္ႏွင္႔ လက္ဖက္ကိုထည္႔ကာ၊
ေတာငယ္ကလာ အိတ္ထဲမွာဘာပါသတုံးလုိ႔၊
ႏုွိက္ကာေမးတဲ႔ အမိရယ္ေလး။
ငယ္ငယ္တုနး္ကလုံးထားကထစ္၊
က်ည္းေခ်ာင္က်စ္ကယ္ႏွင္႔
အဆစ္ကယ္ေခြေခြ မန္က်ည္းသီး၊
ေမာင္ၾကီးေခြ်ခဲ႔တယ္
အိ္မ္ေနသူအသာရုံ႕လုိ႔ ျမဳံ႔ေတာ႔ကြယ္ေလး။

Comments

Popular posts from this blog

ကျမသာ ဆရာမ တစ်ယောက်ဖြစ်ခဲ့လျှင်

ဦးကြီး(သာဝတ္ထိ) လွမ်းချင်းဆရာ ဦးကြီး၏ အတ္ထုပ္ပတ္တိ

ဦးၾကီးကဗ်ာ

“လြမ္းပါဘိ ငယ္ကြ်မ္း၀င္ “

ေမတၱာသုတ္ ပါဠိ-အနက္

မှတစ်ပါး အခြားမရှိပြီ